|
Hortensia
|
A súa vida
Naceu en 1931 en Zobra (Lalín), onde pasou toda a vida. Aprendeu a tocar da súa nai, que lle ensinou na casa; ao principio, como non tiñan pandeireta, tocaban nun prato de porcelana. Xa moi noviña empezou a ir ás ruadas.
O seu xeito de tocar e cantar
Hai que destacar que Hortensia aprendeu a tocar co puño, pero despois cambiou a tocar coa man medio aberta porque lle resultaba máis fácil e tamén pola influencia da súa compañeira Amparo, xa que sempre tocaban xuntas e querían facer as dúas do mesmo xeito. No xeito de tocar destaca que non abren moito a pandeireta e que na muiñeira os dous primeiros toques son máis fortes que o último. A orde das pezas nas ruadas era: xota, muiñeira, agarrado e rumba.
As cancións eran as que lles ensinaban nas ruadas e na casa, pero tamén aproveitaban o tempo de ir coas vacas para compoñer coplas.
As cancións eran as que lles ensinaban nas ruadas e na casa, pero tamén aproveitaban o tempo de ir coas vacas para compoñer coplas.
Rexistros audiovisuais |
Ficha técnica da gravación 1
Ficha técnica das gravacións 2 e 3
|
Quen a nomea?
Por que?
Témoslle especial cariño porque en Zobra foi onde, aínda que en distintas épocas, fixemos as nosas primeiras recollidas. Porque desde entón fomos tecendo un vínculo entre nós, polo que hoxe nos consideramos como da familia. Porque son bravas no seu cantar, no seu tocar e no seu vivir. Porque son uns verdadeiros tesouros humanos vivos, coa grandísima habilidade de transmitir o saber popular cun arte e unha alegría asombrosas. Polo tanto que nos aprenderon coa súa leal compañía, sempre fieis á Santa Ferreña, a cal é a representación delas, e elas a súa encarnación.