|
María Esther
|
A súa vida
Naceu en xuño de 1933 no lugar de Leduzo, parroquia de Cerqueda, Malpica de Bergantiños. Vive no lugar das Pozacas, tamén na parroquia de Cerqueda, desde que casou.
Aprendeu a tocar nas fiadas e foliadas, sobre todo na casa do Ghallegho de Leduzo, con Socorro da Locaia, gran tocadora.
Aprendeu a tocar nas fiadas e foliadas, sobre todo na casa do Ghallegho de Leduzo, con Socorro da Locaia, gran tocadora.
O seu xeito de tocar e cantar
Tocaba coa man en puño e tiña una voz moi aguda ao cantar, que cadraba moi ben cos xeitos das outras tres. Todas lle daban moito brío á pandeireta ao tocar. Como as súas compañeiras leais, Evangelina e Lola de Ghoriño e María do Vighán, tocaba punteadas, ribeiranas, xotas, agarrados, chotis e valse.
Utilizaba coplas de catro versos que rimaban o segundo e o cuarto; ás veces tamén cantaba tríadas, sobre todo na ribeirana. O seu repertorio tamén refería a lugares, veciñas e veciños, bailadores, oficios etc. Tamén improvisaba algunha copla, aínda que máis ben seguía a Lola.
Utilizaba coplas de catro versos que rimaban o segundo e o cuarto; ás veces tamén cantaba tríadas, sobre todo na ribeirana. O seu repertorio tamén refería a lugares, veciñas e veciños, bailadores, oficios etc. Tamén improvisaba algunha copla, aínda que máis ben seguía a Lola.
Rexistros audiovisuais
□ Punteada
□ Ribeirana
□ Xota
□ Agharrado
|
Ficha técnica da gravación
|
Quen a nomea?
A.C. Raigañas
[email protected]
[email protected]
Por que?
María é unha tocadora moi boa e que, xunto coas outras tres das Pozacas, foron parte importante da nosa aprendizaxe e do noso cariño pola nosa cultura e pola pandeireta. Era velas tocar e os pelos poñíanse de punta!